DENİZE SEVDALANMAK / Dilruba Osmanağaoğlu

Kahramanlıklar büyük hikayaler...

Daha küçük hikayeler de yetiyor aslında mutluluklara...

Aşkla, tutkuyla bağlanırsan sevdana...
Biraz cesaretle, biraz çabayla;
Yaşanabilir bir dünya, yemyeşil ormanlar, masmavi denizler bırakırsan çocuklara...
Bunun bir bedeli de yok asla...

Dedim ya, böyle küçük hikayeler de yetiyor aslında mutluluklara...

Gelmişiz bir defa bu dünyaya...
Sırf tüketmeye endeksli yaşayan yığınlar ve o yığınların yaşamları,
Üstüne üstlük bir de yetmezmiş gibi geleceğimize, dünyaya getirdiğimiz çocuklarımızın hayatlarına kestiğimiz cezalar...
Geleceklerinden çaldığımız nefesler...
Umutlar, mutluluklar...

İşte böyle böyle,
Doğaya ve denize vefa duymayarak, kanatıyoruz sağımızı solumuzu bilmeden...
Belki de umursamadan...

Hep korkulmuş denizlerden,
Büyükler demiş, küçükler inanmış,
"deniz alır, aldığını da vermez" işlenmiş düşüncelere...
Ama tutkuyla bağlıysan denize, O’na olan sevdana...
Ondan vazgeçmek, yaşarken yarım kalmak demek.
Zira vazgeçişler, zor ve yıpratıcıdır insan hayatında...

Yaşamak nasıl cesaret istiyorsa, 
Denize sevdalanmak da öyle.
Cesaretin yoksa göğüslemeye bu hayatı, 
Ne denizle olabiliyorsun,
Ne denizi sevebiliyorsun,
Ne yaşadığını biliyorsun.

O’nu sevebilmek ve koruyabilmek, büyük kahramanlıklar, kocaman yürekler ve devasal cesaretler istemiyor aslında...
Lazım olan,
Bir sevdalı yürek...
Bir avuçluk kalp ve O'nun sonsuzluğu...

Hayatın içinde iyi ve kötü kahramanlar olduğunu, ya anlatmayı unuttular bizlere, ya öğretmeyi...
Kahramanların da,  yapanı ve yıkanı olduğunu,
Yaptıklarını kimselerin yapamayacağını,
Yıktıklarını da kimselerin onaramayacağını...

Denizlerin kötü kahramanları olsa da,  O’nu korumayı seçmiş güzel perileri de var.
Hem de bire iki misli...

Çocuklarımıza, denizlerimize, flora ve faunamıza sahip çıkalım...!

Selam ve sevgiyle,

Okuyucuya Not: Fotoğraf çok değerli sualtı fotoğrafçısı dostumuz Sn. Saygun Dura'ya aittir. Teşekkürlerimle...