Güzellik kimine göre bir karakter, kimine göre huy, kimine göre uyum, kimine göre bir kavram. Kimine göre de bir değer.Güzellik de mutluluk gibi göreceli bir kavramdır. Sanırım en geçerli olanı ise insanın iç güzelliği.
Size bir yerlerde okuduğum, beğeneceğinizi umduğum ve kime ait olduğunu bilmediğim güzellik üzerine bir öykü paylaşmak istedim.
Güzellik - Çirkinlik
“Güzellik ve çirkinlik bir gün yolda karşılaşmışlar. Çirkinlik güzelliğe gel birlikte denize girelim demiş. Kendi kafasında bin bir kötülük düşünerek bu teklifte bulunmuş tabi. Aklından kötülük geçmeyen güzellik bu teklife evet demiş ve birlikte harika bir kumsalın olduğu bir yerde denize girerek yüzmeye başlamışlar.
Bir süre yüzdükten sonra çirkinlik ben yoruldum biraz
dinleneyim diyerek sahile varmış. Bakmış ki güzellik hala yüzüyor, güzelliğin
elbiselerini giyinerek kayıplara karışmış. Bir süre daha yüzen güzellik
yorulduğunu anlayıp sahile geldiğinde basına gelen felaketi anlamış.
Çirkinliğin yaptığı sayesinde ortada kalmıştır.
Bir süre düşündükten sonra başka çaresi olmadığını anlayınca çaresiz çirkinliğin elbiselerini giyinmiş ve öyle yola çıkmış. O günden beridir çirkinlik güzelliğin gösterişli elbiseleri içinde yapabildiği bütün çirkinlikleri yapar ve yine o günden beri güzellik çirkinliğin çirkin elbiseleri içinde rağbet görmez bir şekilde dolaşır durur”
Güzellik ve mutluluk her şeyden önce insanın kendisiyle barışık olmasıdır.Kişilik kazanmış içten güçlü kişi, başkalarının ön yargılarından pek rahatsız olmaz. Başkaları tarafından fiziğinin beğenilip beğenilmemesi çok önemli değildir o kişi için.
Herkesin güzel bir tarafı vardır elbet, yeterki farkına varıp bunu dışarı yansıtmasını bilsin. Güzellik bir çabaya harcanan emektir. Öncelikle insanı, doğayı, hayatı sevmekle başlar güzellik. Kişiliğini iyilikle besleyen, yaşatan, onurlu ve vicdanlı olmak da bir güzelliktir. Güzelliğe sadece estetik ve fiziki açıdan bakmamak lazım.
İnsan önce özgüvenini geliştirmeyi, kendiyle barışık olmayı öğrenmeli bence. İnsan özgüvenini geliştirmezse dünyası dar bir çerçevede kalır ve kendisiyle barışık olamaz.
Öyle veya böyle hayatı yaşamak gerek, yaşamı da güzel hale getirmek.
Güzelleşmek bir çabadır, kendine güvendir, iç zenginliği ve iç güzelliğidir.Güzelliğe sadece estetik ve fiziki açıdan bakmamak lazım.Her şeyden önce insan önce yüreğiyle buluşmalı, duygularıyla, vicdanıyla yani insani değerleriyle buluşmalı. Aksine yalnızlıktan, sevgisizlikten, mutsuzluktan kurtulamaz.
Mutluluklarınız ve güzellikleriniz daim olsun.
Kıbrıs havasını içine çekmiş hepinize sevgiler
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder